әйт

Әйт шу, қарақұйрық. Артына қарамай тайып тұру д.м. – Немене, бұл сенің басыңа көк тас қоя ма? Ертең буыны бекіп, бұғанасы қатқасын ә й т ш у, қ а р а қ ұ й р ы қ деп тартып береді (Ш. Айтматов, Ақ кеме, 29).